Geen alarmkreten in de Rhône, maar wel duidelijke trends: meer premium, minder rood, meer bio en vinificatietechnieken die teruggrijpen naar vroeger.

De vierdaagse primeurweek door de Rhône (maandag Ampuis, dinsdag Tain-l'Hermitage en Mauves, woensdag en donderdag Avignon), startte niet toevallig met een persconferentie 'Economie' in Ampuis op maandag onder leiding van Inter-Rhônevoorzitter Philippe Pellaton. De trends zijn duidelijk: er wordt minder rood gedronken en de wijnbouwers zijn zich daar goed bewust van. Dat blijkt uit de gestegen productie van rosé en wit in de regio.

(lees verder onder de foto, v.l.n.r. Denis Guthmuller, Philippe Pellaton en Samuel Montgermont)

Pre-covid (cijfers 2018) werd er 6% wit geproduceerd, 10 procent rosé en 84% rood. Anno 2022 is dat 11% wit, 14% rosé en 75% rood. Nu is het zo dat vooral de basis-appellaties Côtes du Rhône en Côtes du Rhône Villages (zonder gemeentenaam) te lijden hebben onder de verminderde vraag naar rood. Bij de cru's zien we nog een lichte stijging in volume met zowat 1%.

Van oudsher is de Rhône een regio met een behoorlijk aandeel biocultuur, al is het maar omdat het klimaat er tamelijk droog is. Maar we zien dat dit aandeel sterk varieert naargelang de soort wijn, premium of niet.

Château Grillet, monopolie met eigen appellatie is 100% bio. De appellatie Hermitage, gedomineerd door M. Chapoutier die biodynamisch werkt, is voor 66% bio. Vinsobres 43%, Duché d'Uzès 39%, Cornas 35%, Crozes-Hermitage 35%, Vacqueyras 30%, Lirac 29%...

(lees verder onder de foto)

Stijlverandering

Een Franse journaliste van Terre de Vins durfde het aan om tijdens de persconferentie te stellen dat de jonge generatie misschien op zoek is naar soepeler, fruitiger en minder geconcentreerde wijnen en dat de verminderde vraag naar rood hiermee te maken heeft. Die vraag werd door de voorzitter weggewuifd onder de stelling dat men moeilijk van de cru-appellaties kan verwachten dat ze lichtere wijnen gaan maken... vooral ook dat de zaken daar nog goed gaan.

Nochtans is dat precies wat er aan de gang is, want de producenten voelen perfect van waar de wind komt. Geconcentreerde en alcoholrijke wijnen, zeker wanneer ze van en hoge kwaliteit zijn, hebben nog een plaats in de markt, maar die plaats wordt almaar kleiner. Bij de degustaties zien we een groot deel van de kwalitatieve producenten opschuiven naar lichtere wijnen en ze gebruiken daartoe een aantal natuurlijke technieken die meer inspanningen en handarbeid kosten en ze planten ook druivenrassen aan met een langere groeicyclus. Dit onderscheidt de Rhône van andere regio's waar men niet aarzelt om mechanische hulpmiddelen in te schakelen. Maar daarover leest u meer in het Vino-nummer van begin juni.

En hoe zit het met de oogstjaren?
De laatste twee jaren zaten qua volume net iets onder het gemiddelde. 2021 wegens het slechte weer en de vriesnachten, met weliswaar beter weer in het najaar en 2022 wegens de droogte. Maar dat leidde wel tot mooie, frisse witte wijnen in 2021 en een extra-scheut generositeit in 2022.

(foto bovenaan artikel: de Hermitage-heuvel ; foto's onder: het team van Château de Manissy (Tavel) ; Ann Vermeersch en Sébastien Barbara (Leplan-Vermeersch), Elodie Balme (Rasteau) en Gilles Ferran (Calendal en Escaravailles))