In België bleef niemand gespaard van de rotzomer. De aanhoudende regens hebben hun tol geëist van het moreel van de vakantiegangers die in België zijn gebleven, maar ook van de wijnbouwers in het noorden en ‘t zuiden van het land.

Tijdens de bloei in het voorjaar hebben we al de verschijnselen van ‘coulure’ waargenomen (de luchtvochtigheid zorgt ervoor dat de bloemen en jonge druivenbessen vallen, wat een kleinere aantal van druiven op de trossen en een vermindering van de opbrengst voorspelt).

De zondvloedomstandigheden van de zomer verduisterden het panorama alleen nog meer. De directe gevolgen van vocht waren het vroege verschijnen en de snelle en wijdverspreiding van valse meeldauw, een ziekte die wordt veroorzaakt door een schimmel die lichtgroene en bruine vlekken op het gebladerte veroorzaakt, die uiteindelijk uitdroogt. De strijd tussen deze schimmel en biologische of chemische behandelingen was ongelijk.

Veel wijnboerderijen hebben dit najaar hun wapens neergelegd en de oogst opgegeven. De gelukkigsten plukten bijna 50% minder druiven dan in een normaal jaar en tweederde minder dan in goede jaren. We zullen nog even moeten wachten om de kwaliteit van het millésime 2024 te beoordelen, maar één ding is zeker: het zal heterogeen zijn van het ene gebied tot het andere. Een harde klap voor het financiële evenwicht van onze wijnboeren die aanzienlijke investeringen hebben gedaan. De wet van vraag en aanbod zou een stijging van de prijzen van onze nationale flessen moeten veroorzaken.